KAHVENİN YAŞANTIMIZDAKİ YERİ
Türk toplumunda kahvenin birilerine sunulması, daima törensel bir özellik taşımıştır.
Eski Osmanlı ev ve kahvehane kültüründe kahvenin kavrulması ( normal, çifte kavrulmuş ), pişirilmesi önemli yer tutar.
Bir tiryakinin içeceği kahve, kısık ateşte (mangalda) 10–15 dakika, altı kalın cezvelerle ateşe sürülüp çekilerek sanki törensel bir uygulama ile pişirilir. Eski dönemlerde sade olarak hazırlanırdı. Sonraları kahvenin öncesinde veya sonrasında tatlı bir içecek verilmeye başlandı. Bu günde bu uygulamalar revaçtadır.
Osmanlı döneminde, şerbet cinsi içecekler, şekerleme, lokum, özel reçellerin de kahvenin yanında ikramına da rastlanmaktadır. Bazı yörelerde kakule, amber, karanfil ve yasemin’in de konulması ile kahve sunumu renklendirilmiştir. Özellikle Türk toplumunda kız istemeye gidildiğinde, evin kızının kahveyi elleriyle pişirerek, elleriyle ikram etmesi bir adet halini almıştır.
Kahvehanelerde, ikram edilen kahveler de, sade kahvenin yanında küçük bir kesme şeker konulduğunda bunun adı “yandan çarklı” dır; bu içim şekline de “kıtlama” denilir.
Kahve üreticisi olmadığımız halde, kullanımı ve içim alışkanlığı ve çeşitleri ile dünyada Türk kahvesi deyimini yerleştiren bir ülke olmamız önemlidir.
Sabah keyfinde ayrı; yemeklerden sonraki keyif saatlerindeki ve diğer hoş zamanlarda içme alışkanlıkları edindiğimiz kahve, her aile ve kişiler için de önemlidir. Her aile de çeşitli boyda cezveler, çeşit çeşit fincanlar, mutfaklarımızı süslediği gibi, eskilerden kalma antika kahve takımları da evlerde cam mekânları (camekân) süsleyen objeler olmuştur. Türk toplumunda kahve artık bir vazgeçilmez olmuştur.
Büyük ve geçmişi olan kahve marka ve çeşitlerimizin yanında artık ülkemizde bu sektöre yatırım yapan yeni birçok firmayı bulabiliriz. Yani kahveye, bağlı olarak Türk kahvesinin tanıtım ve tüketiminde faal olarak görmekte, ekonomiye ayrı bir katkıdır.
